บ้านของฉัน

ชื่อเรื่อง    บ้านของฉัน

ชื่อผู้แต่ง    ธามาดา

สำนักพิมพ์ ศรีสยามพริ้นท์แอนด์แพคก์ จำกัด  ปีที่พิมพ์   2553

                พลอย มีความฝันอย่างหนึ่ง เธออยากมีบ้านที่สวยงาม มีทุกอย่างเพียบพร้อม ทุกเวลาที่อยู่ในบ้านมีแต่ความสุขสบาย เธออยากมีรถหรูๆขับ อยากมีเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ ทุกสิ่งอย่างที่เธออยากได้มีขายอยู่ทั่วๆไป แต่สิ่งที่จะเอาสิ่งเหล่านี้มาเป็นของเธอ คือ “เงิน”

                เธอ จึงตั้งใจทำงานมากขึ้น หางานพิเศษทำ เพื่อที่เธอจะได้มีเงินเพิ่มมากขึ้น เธอทำงานหนักทุกวัน เพื่อที่จะได้ในสิ่งที่เธอต้องการ ตลอดหลายปีที่เธอทำงานหนัก ทำให้เธอมีเงินมากมาย พอที่จะซื้อของที่เธออยากได้ เธอซื้อบ้านหลังใหญ่ ซื้อเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆที่เธออยากได้  แต่มันยังไม่พอสำหรับเธอ เธอก็ต้องทำงานหนักเพิ่มขึ้นอีก แล้วเธอก็ซื้อทุกอย่าง จนตอนนี้ที่บ้านของเธอมีครบทุกอย่าง โอ้…ฉันมีความสุขจังเลย(เธอบอก)

                หลัง จากนั้นไม่กี่วันบ้านของเธอก็ถูกไฟไหม้ จนเหลือแต่วากให้เธอดูต่างหน้า บ้านหลังที่เธอทำงานหนักเพื่อที่จะได้มันมา วันนี้มันหมดไปแล้ว เธอไม่มีอะไรเหลือเลยนอกจากตัวเธอและความรู้ที่มี เธอจึงตัดสินใจที่จะทำงานแล้วสร้างบ้านหลังเล็กๆ ไม่ต้องหรูหรา ไม่ต้องมีของราคาแพงมากมาย ไม่ต้องสวยงาม แต่แค่มีบ้านก็สบายใจแล้ว

                เธอ เดินเข้าไปในบ้านหลังเล็กๆที่เธอสร้างมากับมือ เธอมองข้าวของที่ดูธรรมดา นี้คือบ้านแสนธรรมดาที่สบายที่สุด บ้านไม่จำเป็นต้องใหญ่โต สวยหรูอะไรเลย ขอเพียงเป็นสถานที่ ที่เราอยู่แล้วสบายใจ เท่านั้นก็เพียงพอ ไม่มีที่ใดสุขใจ เท่าบ้านของเรา

               ข้อคิดที่ได้จากการอ่าน

           1.     ความ สุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งของภายนอก อยู่ที่ตัวเรามากกว่า ถ้าเรารู้จักพอ รู้จักใช้ จิตใจของเราก็จะมีความสุข อยู่ได้ด้วยความพอเพียง

2.    คนที่ร่ำรวยใช่ว่าจะมีความสุขเสมอไป ความสุขขึ้นอยู่กับความคิด ความรู้สึกของคนเรา

        การนำข้อคิดที่ได้จากการอ่าน

คนเราถ้ารู้จักคำว่า"พอเพียง"                แค่นี้ชีวิตเราก็มีความสุข  ความ สุขไม่ได้มาจากการที่เรามีฐานะร่ำรวย มีของดีๆใช้ มีอะไรๆ ครบทุกสิ่งอย่าง แต่ขึ้นอยู่กับตัวเรา ขึ้นอยู่กับความคิด ความรู้สึกของเรา  เรารู้จักพอ รู้จักใช้ แค่นี้ ชีวิตเราก็มีความสุขพอแล้ว

ข้อความที่ประทับใจ

บ้านไม่จำเป็นต้องใหญ่โต สวยหรูอะไรเลย  ขอเพียงเป็นสถานที่ที่เราอยู่อาศัยแล้วสบายใจเท่านั้น ไม่มีที่ใดสุขใจเท่าบ้านของเราอีก