ที่เรียกว่าก้าวหน้า

ชื่อเรื่อง ที่เรียกว่าก้าวหน้า ชื่อผู้แต่ง ศุทธินี (ศาสตราจารย์ กิติคุณสุทธิลักษณ์ อำพันวงศ์ )
สำนักพิมพ์ ภูมิบัณฑิต   ปีที่พิมพ์ 2544
สรุปสาระสำคัญที่ได้ฃ้อจากการอ่าน
ลักษมี วีณา  และผู้เขียน เป็นเพื่อนกัน พูดแสดงความคิดเห็นว่าใครจะก้าวหน้ามากกว่าใครเมื่อออกไปประกอบอาชีพ ลักษมีใความสำคัญกับเรื่องเกียรติยศ  และมุ่งมั่นที่จะแสวงหาแนวทางที่จะประผลสำเร็จ  เริ่มจากสมัครงานหนังสือพิมพ์ เป็นนักเขียนข่าว และนวนิยาย และประสบความสำเร็จจากการได้เขียนเรียงความแนวเพ้อฝันมีชื่อเสียงเป็นที่ รู้จัก  ส่วนวีณาให้ความสำคัญกับเงินเพระเงินคือรากฐานที่มั่นคงในชีวิต จึงเปลี่ยนงานหลายครั้ง และได้ทำงานประจำที่องค์กรการต่างประเทศ มีรายได้จำนวนมาก ประสบกันความสำเร็จคือได้มีอาชีพที่มั่นคง  ส่วนตัวผู้เขียน ศุทธี ให้วมสำคัญในการเลือกอาชีพครูที่ตนเองรักและพากเพียรจนกระทั่งได้รับปริญญา ที่สูงขึ้น มีความสุขกับการศึกษาเพิ่มมากขึ้น และได้ศึกษาเพิ่มเติมและมีผลงานเป็นที่ยอมรับ มีชื่อเสียงในระดับในประเทศและนอกประเทศ ผู้เขียนได้สรุปเรื่องราวดังกล่าวว่า ความก้าวหน้าที่มีความสำคัญที่สุดก็คือ การมีชื่อเสียง เงิน และวิชาความรู้ ซึ่งเราทุกคนก็ต้องเลือกได้เพียงอย่างเดียว ถ้าเรามีความโชคดีฏ้คงได้ 2 อย่าง แล้วก็ขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะเลือกทางเดินช๊วิตแบบไหน
ข้อคิดที่ได้จากการอ่าน
 1. ความก้าวหน้าของแต่ละคนอาจแตกต่างกัน แล้วแต่ความคิดและความต้องการ
2. การเลือกงานที่ตนเองรัก จะประสบความสำเร็จตามที่หวังไว้
3. ควรมีความสุขกับงานที่ทำ และควรค้นตัวเองให้พบว่าการงานใดที่เหมาะสมกับตัวเอง
4. ความมุ่งมั่นความอดทน และความพยยามในอาชีพ จะทำให้พบความก้าวหน้าในอาขีพ
5. นำความรู้จากการอ่านไปใช้เลือกอาชีพที่ตนเองต้องการในชีวิตอนาคตได้
การนำข้อคิดที่ได้จากการอ่านไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน
 ถ้าเรารู้จักที่จะกำหนดชีวิตในอนาคตของเราให้แน่วแน่ ตั้งใจว่าจะทำอนาคตให้ประสบผลสำเร็จ  ให้ความสำคัญกับอาชีพที่เรารัก  ค้นคว้าหาความรู้ เพื่อที่จะทำให้ความฝันของเราได้เกิกผลสำเร็จความฝันนั้นก็จะอยู่กับเรา และเราก็สามารถประสบผลสำเร็จได้ในอนาคต
ข้อความที่ประทับใจ/ข้อคิดเห็นของนักเรียน
ความก้าวหน้าที่สมบูรณ์ที่สุดก็คือ การมีชื่อเสียงมีเงิน และมีวิชาความรู้ ซ่งเราทุกคนก็จะเลือกเพียงอย่างเดียว ถ้าเรามีความโชคดีก็คงได้ 2 อย่าง และก็ขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะเลือกทางเดินชีวิดแบบใด